زیر خیمه عزای «هیأت هنر»/ وقتی بچه‌ها روضه می‌خوانند
تاریخ انتشار: ۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۴۵۷۲۹
خبرگزاری مهر؛ هیأت خبرنگار: امسال چشمی هم که مقایسه کنی، وسعت خیمه‌ی خواهران چند برابر سالهای قبل است. مثل شب اول همه هیئت‌ها، هرکسی را که می‌بینی در حال دویدن است. جز دو نفر که با جاروی دستی فرش‌های کناری و موکت قرمز وسط خیمه را جارو می‌کنند. آدم را یاد موکت‌های سرخ بین‌الحرمین در تاسوعا و عاشورا می‌اندازند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
سر و شانه‌ی خیلی‌ها گل مالی شده! چهره‌ها عزادار است. توی چشم مهمانان خیره می‌شوم. بعضی چشم‌ها هنوز از عزاداری ظهر ملتهب‌ا ند. بی‌آنکه نوای روضه و نوحه‌ای بلند شده باشد از گوشه و کنار صدای گریه می‌شنوم. عصر عاشورا که روضه نمی‌خواهد … زنی پشت سر من به ستون تکیه داده برای خودش روضه می‌خواند و ریز ریز گریه می‌کند. گریه‌ام نمی‌گیرد اما نفسم سنگین است. به پشت همان ستون تکیه می‌دهم بلکه با صدای زن فرجی شد و با اشکی سبک شدم.
خادم‌ها همچنان در تلاطم‌اند. یکی صندلی می‌برد. یکی خاک‌انداز آورده. آن یکی کتری آب به دست توی جمعیت می‌چرخد. چند نفر از آقایان مشغول تنظیم پنکه‌های مه‌پاش هستند. در خیمه‌ی عزا همه، نقش‌های متفاوتی بر عهده دارند و این از عظمت اندوه حسین است. سینه ام سنگین‌تر شده. نفسم جای بین گلویم گیر می‌کند.
امروز از ظهر آمده‌ام برای کارهای خیمه و طفل دوساله‌ام را نیاورده‌ام. صدای خیلی از بچه‌ها شبیه قاسم من است و هر چند دقیقه ناخودآگاه برمی‌گردم طرف صداها. بچه‌ها روی موکت مشغول بازی هستند و بزرگ‌ترها روی فرش‌های کرم رنگ دو طرف می‌نشینند. فکر کنم تا ساعت ۹ که خیمه‌ی کودک باز شود، همینطور تعداد بچه‌ها بیشتر شود. دخترک سه چهار سالهای نظرم را جلب می‌کند. بالاخره زور بافه‌ی موهای بلندش به بغضم چربید. نم اشکی دور چشمانم حلقه میزند. دختر بچه می‌خندد و می‌چرخد و من گریه می‌کنم.
مداح زیارت ناحیه را با دعای فرج شروع کرده. بلندگو چند بار قطع می‌شود. اما روضه عصر امروز را نوحه‌خوان نمی‌خواست. بچه هنوز وسط خیمه مشغول‌اند. آنها می‌خندند و ما گریه می‌کنیم. پس از چند بار قطع و وصلی باند زیارت ناحیه با چاشنی اندکی نوحه و سینه‌زنی تمام می‌شود. چند خادم گوشه و کنار از خستگی روی زمین نشسته‌اند. خداقوت می‌گویم و برای وضو از خیمه بیرون می‌زنم.
چایخانه راه افتاده. چای هنوز دم نکشیده و آب شربت می‌دهند. بعد از نماز برای تماشای قاب‌های دالان ورودی از خیمه بیرون می‌زنم. بعضی قاب‌ها هنوز افتتاح نشده‌اند. قاب فلسطین چشمم را گرفته. بچه‌های کارگروه نمایش امشب اجرا دارند. جوان، چفیه فلسطینی پیچیده دور سر و دهانش. هر چند دقیقه روزنامه‌ای از دیوار پشت سرش می‌کند. روی صندلی می‌نشیند و روزنامه را سیر می‌کند. به عبری چیزهایی نوشته. عکس بالای صفحه نتانیاهو است که با سه چهار نفر دیگر نیشخند زده به جوان. خشم چشم‌های بازیگر پررنگ می‌شود. روزنامه را مچاله کرده و پرت می‌کند یک طرف.
قاب روضه با چند نقاشی از شام غریبان پر شده. قاب محبوب من است. می‌دانم هر شب این قاب با زبان بی‌زبانی چه روضه‌ها که نخواهد خواند و مشتاقم که این بار روضه را ببینم به جای آنکه بشنوم… به امید چای برمی‌گردم طرف چایخانه. مریم صراف با قهوه جوش و فنجان قهوه خوری سر راهم سبز می‌شود. دست می‌کشم روی قهوه جوش و می‌پرسم: «واقعیه؟» مریم لبخند و چشمک میزند و یک فنجان می‌ریزد تا ببینم که اینجا لذتش هم به اندازه اندوهش واقعی‌است.
توی خیمه مادرها دست کودکان را گرفته و راهپیمایی می‌کنند. یکی به طرف خیمه کودک. یکی به دنبال کفش جامانده‌شان. یکی از آن طرف طفلش را صدا میزند که «حسنا! بدو بیا! خیمه کودک باز شده!» حسنا می‌دود. حسنا زمین خورد! کف دست حسنا روی زبری موکت می‌خراشد. حسنا زخم دستش را به مادر نشان می‌دهد که: «ببین! درد می‌کنه!» مادرش زورکی لبخند میزند. تند تند پلک میزند و اشک و بغضش را قورت می‌دهد. بعضی از بچه‌ها پیش مادر می‌مانند تا باز هم برای ما روضه بخوانند. سرجایم می‌نشینم. دستان کوچکی از پشت سر چادرم را می‌گیرد و خودش را بلند می‌کند. اگر سر بچرخانم می‌افتد. مادرش می‌گوید: «ببخشید الان می‌گیرمش.» دستم را بالا می‌گیرم که: «نه کاری نداشته باش!» روضه خوان دوباره شروع کرده: «طفل یتیمی ز حسین گم شده… واویلا واویلا..»
ماه بالای سرم از پشت ابرها خودش را بیرون می‌کشد. ماه را سر «علی اصغر (ع)» می‌بینم و ابرها را خاک و خودم را رباب. دستم را روی فرش کف خیمه می‌کشم. گریه بی‌امان مرا روی زمین انداخته… ماه پشت ابرها می‌رود، التماسش می‌کنم: «علی اصغرم را پس بده ای خاک کربلا!»
کد خبر 5849729منبع: مهر
کلیدواژه: هیئت هنر عاشورا هیات مذهبی هیأت خبرنگار هیأت خبرنگار محرم 1402 امام حسین ع قرآن کریم قرآن هیات مذهبی عاشورا عزاداران حسینی قران ماه محرم همایش شیرخوارگان حسینی مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین کربلا بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۴۵۷۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از «غلامحسین رضوانی» چه می‌دانیم
به گزارش خبرنگار مهر، ۱۳ روز بیشتر تا برگزاری دور دوم انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی نمانده است و بر همین اساس، دور جدید پویش انتخاباتی خبرگزاری مهر تحت عنوان «با مهر انتخاب کنیم؛ کارآمدی و شایسته‌گزینی» مدتی است که آغاز به کار است.
در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم و از میان ١۶٧٩ نامزدی که به پویش خبرگزاری مهر پیوستند، ١۶ نفر در دور اول انتخابات راهی مجلس شورای اسلامی شدند و کار ۵ نفر دیگر به دور دوم کشیده شد. یکی از این ۵ نفر «غلامحسین رضوانی» بود.
«غلامحسین رضوانی» در دور اول انتخابات مجلس دوازدهم در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۴۰۲، در لیست «شورای ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی» با اسم اختصاری «شانا» قرار داشت اما در نهایت با کسب ۱۵۸۲۱۶ رأی در جایگاه ۴۶ قرار گرفت و راهی دور دوم شد. آنچه در ادامه می‌آید بخشی از پیشینه کاری و مدیریتی رضوانی است که از نظر می‌گذرانید.
«غلامحسین رضوانی» متولد ۱۳۳۵ و دانش‌آموخته کارشناسی مهندسی برق از دانشگاه علم و صنعت و کارشناسی ارشد همان رشته از دانشگاه تربیت مدرس است. در انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی(مجلس قبلی) به عنوان نفر بیست و هشتم از حوزه انتخابیه تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس انتخاب شد.
از سوابق اجرایی وی می‌توان به قایم‌مقامی معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی ریاست‌جمهوری در دولت نهم، معاونت سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، عضویت در هیأت مدیره شرکت سرمایه‌گذاری تأمین اجتماعی(شستا)، عضویت در هیأت مدیره و مدیرعاملی شرکت ماشین‌سازی پارس و شرکت آزمون جاده‌ای خودرو (زیرمجموعه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران) و همچنین عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اشاره کرد.
رضوانی در مقطعی کوتاه رییس مؤسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامه‌ریزی و سرپرست معاونت برنامه‌ریزی راهبردی ریاست جمهوری بوده است.
او اکنون عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و استاد دانشگاه است.
کد خبر 6089589
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»